1. การเติมคาร์บอนในท้องถิ่น

เมื่อแปรรูปแม่พิมพ์ สิ่งสำคัญคือต้องกำจัดคาร์บูไรเซชันหรือสูงในท้องถิ่นให้หมด-เหล็กความเร็ว สูง-เครื่องมือเหล็กที่มีความเร็วอาจพบการชุบคาร์บูไรเซชันในท้องถิ่นอย่างสม่ำเสมอ ถ้าไม่มีการป้องกันการเกิดออกซิเดชันหรือคาร์บูไรเซชันที่เหมาะสมในระหว่างการอบชุบด้วยความร้อน อาจเกิดคาร์บูไรเซชันบางส่วนได้ จากนั้น การชุบแข็งจะสร้างจุดการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิที่แตกต่างกัน ส่งผลให้เกิดความเครียดที่แตกต่างกันในพื้นผิวและแกน ซึ่งมักจะนำไปสู่การแตกร้าว

2. การเปลี่ยนขอบแบบชาร์ป

การอบชุบด้วยความร้อนทำให้วัสดุเสียรูป โดยจะมีลักษณะเป็นรอยร้าวบริเวณที่e มีความเป็นไปได้ที่จะคลายความเครียดเหล่านี้ เช่น มุมมีคม เป็นต้น ดังนั้น งานอบชุบด้วยความร้อนจึงควรหลีกเลี่ยงมุมที่แหลมคมให้มากที่สุด

3. เครื่องหมายกดบนพื้นผิวด้านนอก

บ่อยครั้งกรณีที่แม่พิมพ์ที่มีรอยกดคมบนพื้นผิวด้านนอกถูกส่งไปยังเตาชุบแข็ง หากใช้สารชุบแข็งแบบหยาบ พื้นผิวอาจเกิดรอยแตกได้ง่าย ควรให้แม่พิมพ์ชุบแข็ง R-มุมให้ได้มากที่สุด

4. อุณหภูมิการรักษาความร้อนไม่ถูกต้อง

อุณหภูมิที่ชิ้นงานแต่ละชิ้นได้รับในเตาเผาอาจแตกต่างกันอย่างมาก และการอบชุบด้วยความร้อนอาจทำให้เกิดรอยแตกร้าว ส่งผลให้อายุการใช้งานสั้นลง

5. การหลอม

แม่พิมพ์มักจะไม่ได้รับการอบอ่อนเต็มที่ โดยสมมติว่าได้ความแข็งตามที่ต้องการหลังจากการชุบแข็งแล้วจึงนำแม่พิมพ์ไปใช้ทันที ในกรณีเช่นนี้ เนื่องจากโครงสร้างอุณหภูมิไม่ได้เปลี่ยนจากสี่เหลี่ยมจัตุรัสเป็นลูกบาศก์ตั้งแต่ต้น จึงมีอันตรายที่ซ่อนอยู่อยู่แล้ว

6. แก๊สไนไตรด์ (รวมถึงไนไตรดิงแบบอ่อนด้วยแก๊สและการชุบแข็งเคสด้วยแก๊ส)ในการทำไนไตรด์ด้วยแก๊ส ชิ้นงานจะถูกวางไว้ในเตาไนไตรด์ ซึ่งวางอยู่ในเตาที่ไม่ต่อเนื่องหรือเติมด้วยก๊าซแอมโมเนีย แอมโมเนียสลายตัวเป็นไนโตรเจนและไฮโดรเจน ไนโตรเจนแพร่กระจายเข้าสู่พื้นผิวของชิ้นงาน และไฮโดรเจนจะถูกสกัดออกมา โดยปกติแล้ว เวลาดำเนินการไนไตรดิ้งจะค่อนข้างนาน เนื่องจากอัตราการแทรกซึมของไนโตรเจนเข้าไปในชิ้นงานไม่แรงเท่ากับในกระบวนการอื่นๆ ข้อดีของการชุบแข็งกล่องแก๊สคือต้นทุนการดำเนินงานถูก และพื้นผิวการทำงานอยู่ภายใต้สภาวะที่ค่อนข้างง่าย แก๊สไนไตรด์ส่วนใหญ่จะใช้สำหรับชิ้นงานที่มีการสึกหรอรุนแรง (หมายเหตุ: ไนไตรดิงแบบแก๊สสามารถแทรกซึมได้ประมาณ 0.1 มม. ใน 17 ชั่วโมงของการบำบัด และการแข็งตัวของโครงแก๊สจะแทรกซึมได้ประมาณ 0.3 มม. ใน 70 ชั่วโมงของการบำบัด) สีของชิ้นงานไนไตรด์เป็นสีขาว หากชิ้นงานไนไตรด์มีสีเข้ม แสดงว่าชิ้นงานถูกออกซิไดซ์และอาจเกิดปัญหากับคุณภาพของเตาเผาได้ ไอออนไนไตรดิ้ง (ไอออนไนไตรดิงแบบอ่อนและการแข็งตัวของตัวเรือนไอออน)

ไอออนไนไตรดิ้ง (หรือที่เรียกว่าไนไตรดิ้งแบบเรืองแสง) ทำงานที่อุณหภูมิต่ำกว่าเล็กน้อย ชิ้นงานเชื่อมต่อเป็นแคโทด และผนังเตาสุญญากาศเชื่อมต่อเป็นขั้วบวก แรงดันไฟเชื่อมต่ออยู่ที่หลายร้อยโวลต์ ส่งผลให้มีการคายประจุแสงน้อย ซึ่งจะทำให้เกิดไอออนไนโตรเจนเชิงบวกซึ่งส่งผลกระทบต่อพื้นผิวของชิ้นงานด้วยพลังงานสูง ไอออนไนไตรดิ้งใช้ช่วงอุณหภูมิ 400-550°C และควบคุมได้ง่ายมาก มุมแหลมของชิ้นงานได้รับความเสียหาย แรงกระแทกทื่อ และเป็นการยากที่ของเหลวจะเจาะเข้าไปในตำแหน่งด้านลึกหรือตำแหน่งกระดูกที่ทำงาน